دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : سید میثم یحیوی* ¹ ، کیمیا بازرگان لاری ² ، مهسا تقی زاده ³

چکیده :
چکیده: هوش مصنوعی (AI) به عنوان یک فناوری نوین و پیشرفته در عرصه‌های مختلف علمی و صنعتی شناخته می‌شود. این فناوری با استفاده از الگوریتم‌های پیچیده و مدل‌های ریاضیاتی توانسته تحولات بزرگی را در زمینه‌های مختلف ایجاد کند. هوش مصنوعی امروزه در صنایع مختلف از جمله پزشکی، حمل‌ونقل، تولید و آموزش به‌طور گسترده‌ای کاربرد دارد. در این راستا، سازمان‌ها و شرکت‌ها از هوش مصنوعی برای بهینه‌سازی فرآیندهای داخلی خود استفاده می‌کنند و تصمیمات هوشمندانه‌تری اتخاذ می‌کنند. این در حالی است که با گسترش روزافزون داده‌ها و پیچیدگی‌های موجود در فرآیندهای کسب‌وکار، پردازش سریع‌تر و دقیق‌تر داده‌ها به یک ضرورت تبدیل شده است. یکی از چالش‌های اصلی در استفاده از هوش مصنوعی، نیاز به پردازش داده‌های کلان و پیچیده است. این نیازها سبب شده که مراکز داده و زیرساخت‌های پردازشی به طور فزاینده‌ای گسترش یابند و از این طریق، حجم زیادی از انرژی مصرف کنند. به‌طور خاص، سیستم‌های خنک‌کننده که برای حفظ دمای بهینه مراکز داده به کار گرفته می‌شوند، مصرف انرژی بالایی دارند و به‌طور مستقیم بر محیط زیست اثر می‌گذارند. این مصرف بالا نه‌تنها موجب افزایش هزینه‌های عملیاتی می‌شود بلکه منجر به آلودگی بیشتر محیط زیست و کمبود منابع آبی در برخی از مناطق نیز می‌گردد. در راستای مقابله با این چالش‌ها، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی و بادی می‌تواند به عنوان یک راه‌حل موثر در کاهش مصرف انرژی و آلودگی زیست‌محیطی مطرح شود. همچنین، با بهینه‌سازی طراحی مراکز داده و استفاده از سیستم‌های خنک‌کننده پیشرفته‌تر و کم‌مصرف‌تر، می‌توان میزان مصرف انرژی را کاهش داد. علاوه‌براین، بهره‌برداری از الگوریتم‌های بهینه و استفاده از سرورهای کارآمدتر می‌تواند به کاهش اثرات منفی بر محیط زیست کمک کند. در نهایت، به‌کارگیری فناوری‌های سبز و نوآوری‌های جدید می‌تواند نقش چشمگیری در کاهش اثرات منفی بر کره زمین ایفا کند و آینده‌ای پایدار را برای نسل‌های آینده فراهم آورد.

کلمات کلیدی :
کلمات کلیدی: هوش مصنوعی،پایداری زیست‌محیطی،مراکز داده،مصرف انرژی،مصرف آب،کاهش انتشار کربن،کاهش گرما